رضا بهرامی: در هفته‌ای که گذشت و پس از اعلام ترکیب هیئت‌های اجرایی انتخابات مجلس یازدهم در خوزستان، اینک روشن شده که علاوه بر هیئت‌های نظارت که به صورت سنتی همواره در اختیار اصول‌گرایان قرار داشته است، برخلاف بسیاری از پیش‌بینی‌ها، اکثریت قریب به اتفاق هیئت‌های اجرایی نیز تسلیم راست‌ها شده است. این اتفاق به […]
رضا بهرامی: در هفته‌ای که گذشت و پس از اعلام ترکیب هیئت‌های اجرایی انتخابات مجلس یازدهم در خوزستان، اینک روشن شده که علاوه بر هیئت‌های نظارت که به صورت سنتی همواره در اختیار اصول‌گرایان قرار داشته است، برخلاف بسیاری از پیش‌بینی‌ها، اکثریت قریب به اتفاق هیئت‌های اجرایی نیز تسلیم راست‌ها شده است.
این اتفاق به ویژه در حوزه‌های انتخابیه تک‌نماینده که ۸۶ درصد کل حوزه‌های استان (۱۲ حوزه از ۱۴ حوزه) را به خود اختصاص داده‌اند، عملاً بدین معناست که کاندیداهای اصلاح‌طلب در روز رای‌گیری و بر سر صندوق‌های رای، یا نماینده‌ای نخواهند داشت که از آرا آن‌ها صیانت کند و یا اندک نمایندگان آنان که احتمالاً با بهره‌گیری از روابط شخصی به حوزه‌های رای‌گیری راه خواهند یافت، در برابر انبوه رقبای اصول‌گرا عملاً کاری از پیش نخواهند برد.
از طرف دیگر، تسلیم هیئات اجرایی و نظارت به اصول‌گرایان به ویژه در حوزه‌های تک‌نماینده، اثری بی‌چون و چرا بر تصمیم رای‌دهندگان در برگزیدن کاندیدای نهایی خواهد داشت. این‌ها البته همه در حالیست که کم‌تر از ۷۰ روز تا برگزاری انتخابات مجلس، شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان استان به عنوان مرجع تصمیم‌گیری پیرامون نحوه‌ی شرکت در انتخابات، با عدم حضور چهره‌های شاخص و با سنگ‌اندازی‌های متعددِ تیم استانداری تشکیل نشده و البته خوانِ سخت‌گذرِ احراز صلاحیت‌ها چونان سدّی سدید، امسال نیز در برابر اصلاح‌طلبان قرار خواهد داشت.
در چنین شرایطی، باید پرسید آیا اصلاح‌طلبان در قالب لیست پا به کارزار انتخابات خواهند نهاد؟ آیا کاندیداهای اصلاح‌طلب به صورت انفرادی در صحنه حاضر خواهند شد؟ و یا احیاناً عطای نامزدی در انتخابات را به لقایش بخشیده و نظاره‌گر پیروزی کاندیداهای اصول‌گرایی خواهند شد که عملاً هم مجری انتخابات آتی خواهند بود و هم ناظر آن! پاسخ، هر کدام از احتمالات فوق که باشد، به نظر می‌رسد معدود کاندیداهای اصلاح‌طلب روزهای دشواری پیشِ رو خواهند داشت.
