امنیت، برآمده از برقراری و رعایت نظم اجتماعی است. چنانچه این نظم بر هم بخورد یا سست شود و افراد جامعه به زیرپا گذاشتن قانون عادت کنند یا امورات مردم جز با قانون شکنی تامین نشود، امنیت عمومی جامعه مخدوش می گردد و ناامنی فراگیر می شود.
عصرخوزستان – دکتر حسن دادخواه:
امنیت، برآمده از برقراری و رعایت نظم اجتماعی است. چنانچه این نظم بر هم بخورد یا سست شود و افراد جامعه به زیرپا گذاشتن قانون عادت کنند یا امورات مردم جز با قانون شکنی تامین نشود، امنیت عمومی جامعه مخدوش می گردد و ناامنی فراگیر می شود.
بر این پایه، وضع قانون و آشنایی عموم مردم به قانون، نظارت بر اجرای قانون و گذرانده شدن روان زندگانی مردم، تساوی همه در برابر قانون می تواند از پدیدآورندگان و مولفه های امنیت باشد.
ناامنی در جامعه،دارای سطوح گوناگونی است که علل و اسباب آن نیز دارای سطوح و مراتب است به گونه ای که برای رفع نوعی خاص از ناامنی باید علت و اسباب ویژه و اصلی آن را شناسایی و برطرف نمود.
بر این پایه، میزان بهره مندی افراد جامعه از آموزش، شغل، اعتبار اجتماعی، سلامت روان، تربیت می تواند ضامن تامین امنیت جمعی باشد.
در سطوحی از ناامنی جا دارد به علل و اسبابی مانند تحولات جمعیتی، رونق کسب و کار، امید به اینده، روابط بین الملل و منطقه ای نیز حساس بود.
احساس نابرابری و تبعیض، فقر فرهنگی، بی پاسخ ماندن انبوهی از تصورات و پرسش های ذهنی همه و همه موجد و پدیداورنده سطوحی از ناامنی است.
مطابق با آمارها در چند دهه اخیر میزان و تنوع آسیب های اجتماعی در ایران نگران کننده شده است و به رغم بازتاب آن در رسانه ها همچنان احساس می گردد که تصمیمی یا توانی برای کاهش آن نیست.
تشدید ناامنی حتا در شهرهای سنتی و یکدست در ایران گویای عمق ناامنی و فراگیر شدن آن است.
خوزستان اما همطراز با برخورداری طبیعی آن، به علل گوناگون رتبه نگران کننده ای در مقایسه با استان های دیگر در مقوله ناامنی دارد.
شصت سال پیش بالاخره یک خانواده غیر خوزستانی مشتاق بود که دختر خود را در دانشکده کشاورزی شهر ملاثانی ثبت نام کند و این نشانه ای از نوعی برقراری امنیت بود امروز را چه شده است که ساکنان این استان از ناامنی در هراس هستند؟
بی گمان پیش گیری از بروز ناامنی در مقایسه با مبارزه با آن بخردانه و کم هزینه تر است.
گر چه راه حل برقراری امنیت و پیش گیری از بروز ناامنی و رفع علل و اسباب آن را در برنامه ریزی کلان کشوری باید جستجو کرد ولی تدبیر مدیران و مقامات استانی نیز بی تاثیر نیست.
اما اینکه مدیران و مقامات استانی در این استان مرزی بتوانند مستقل از دولت مرکزی و برنامه ریزی کلان کشوری چاره اندیشی کنند نیازمند بهره گیری از نیروهای فهیم و دلسوز در استان است.
